Als je wilt veranderen, kun je kiezen om dit op willekeurig moment te doen. Maar er is een groot probleem met kiezen van wanneer je dit wilt en wanneer je het moet doen.

Ons lichaam, ondanks dat we anders denken, wordt vooral beheerd door reflexen en instincten. De meeste van die instincten zijn heel oud. Je hebt wellicht wel eens gehoord over het ‘reptielenbrein’, of ‘Rex’. Dit komt voort uit de denkwijze van Triune. Deze theorie is bedacht door de wetenschapper Paul D. McLean. Hij was er van overtuigd, door gedegen onderzoek, dat de hersenen uit drie lagen bestond. Namelijk het ‘oer’-deel van de hersenen, het ‘ontwikkelde’ deel dat ook wel het ‘limbische’ deel wordt genoemd en het cognitieve deel, het vermogen te plannen, abstraheren en daarmee taal en gedachten te ontwikkelen. Hoewel deze theorie al enige tijd geleden aan de kant is geschoven, is het in mijn ogen niet geheel onjuist. Het is wellicht kortzichtig, maar het Triune brein is wel degelijk van belang om te onthouden. Het klopt namelijk in historische zin wel. Het is echter wat abstracter om te begrijpen. De hersenen bestaan niet werkelijk uit 3 lagen, maar de vermogens die er in huizen zijn te verdelen in 3 categorieën. Dit komt wel degelijk door de evolutionaire historie van het zenuwstelsel.  Helaas staart de wetenschap zich wel eens blind op bepaalde dingen en is zijn model en theorie ‘ontzenuwd’ door verkeerde aannames met betrekking tot de huidige staat van de genoemde referentie soorten (reptielen, vogels, etc).

Het bovenstaande stukje is bedoeld als achtergrond van de volgende beoordeling:

Ons zenuwstelsel in zijn geheelheid is gericht op veiligheid. Veiligheid wordt in grote mate vergeleken (door de instinctieve gedragingen) met rust gedrag (Ik zal het even niet op het woord ‘lui’ gooien). Als we iets plannen, blijven we dus plannen. ‘Morgenochtend, ga ik direct beginnen!’….en vervolgens vergeet je toevallig de wekker te zetten of probeert te vergeten dat je eigenlijk heel vroeg al weg moet, waardoor het allemaal helemaal niet kan. Vaak schuiven we het makkelijk nog 10 minuten, een uur of een dag vooruit. Dit komt omdat de verandering veel onzekerheid meebrengt. Nu denk je misschien: Ja, maar daar ben ik me toch van bewust?! Dan doe ik daar toch iets aan?! Nou…eh…eigenlijk…nee. Dat doe je niet. Je bent je misschien bewust van de onzekerheid, maar niet van wat die onzekerheid in neurologisch aspect inhoudt. De zenuwen zijn paden door je lichaam, die je handelen volgen. Pak een kop op van de tafel, dat wordt bijna autonoom gedaan: je denkt aan de beker, maar niet aan hoe je hand en arm naar de beker toe moeten. Dat heb je namelijk al eerder eens gedaan en nu doet je lichaam het vanzelf. Dit soort autonome processen zien veel mensen die zich niet erg bewust van dingen zijn als: geen vrije wil. Dit geeft aan dat men het begrip ‘vrije wil’ niet begrijpt en daar eerst aan moet werken. Instinctief reageert het zenuwstelsel op onzekerheid met direct zoeken naar een veilige bekende manier van handelen. Dat bevat dus niet jouw gekozen verandering.

Wat gebeurt er nu eigenlijk en wat kunnen we er aan doen (en wat heeft dat met ‘vandaag kungu’ te maken)?

Niet iedere verandering kun je direct doorvoeren en niet iedere verandering moet je plannen. Veranderingen die op anderen invloed hebben en op meer dan 1 aspect van je leven, vereisen vaak wel een stukje onderzoek en voorbereiding.

Echter, iedere verandering moet je beginnen met ‘Nu ga ik het doen!’, nooit met ‘straks’, of ‘Dan en dan start ik’. Ook als je morgenochtend pas voor de eerste keer gaat opdrukken of Yoga oefeningen gaat doen. Doe er nu direct ook 1 als oefening.

Waarom? Nou, je hersenen doen dingen uit twee redenen: Straf en belonen.

Ja kom op zeg, we zijn niet in de middeleeuwen! Nee, maar helaas willen je hersenen leren op twee manieren (eigenlijk 3, maar de derde is even niet van belang, behalve bij Kungfu training): Het lichaam reageert het hevigste op angst/pijn en positieve neurologische stimulans. Met andere woorden, je kunt zorgen dat je lichaam iets niet doet door pijn, of juist welwillend is tegenover een gedrag door je goed te voelen. Goed voelen kun je niet even aanzetten, daarvoor kun je de volgende oefening gebruiken:

Stel, je wilt meer gaan rekken. Daarvoor heb je in de ochtend in je gedachten tijd in geruimd. Prima. Maar je instincten en reflexen zullen liever volgens het normale patroon in bed blijven liggen. Wat je nu doet is, je zorgt dat je direct je gewrichten warm/los maakt en vervolgens rek je alvast een stukje. Wordt je bewust van het feit dat je net hebt gedaan wat je morgen pas zou doen en dat het lukte. Wat er nu in je hersenen gebeurt is erg interessant. Je voelt je goed over het feit dat je alvast begonnen bent, terwijl je dat voor morgen pas had gepland. Je klieren scheiden dan Dopamine en Endorfine af. Dit zorgt dat je hersenen een positief gevoel overhouden aan je actie en dat graag nog eens doen (soort verslavingsdrang). Als je morgenochtend uit je bed wil, helpen je hersenen al een klein beetje mee. Cool he?! Hoe vaker je dit probeert en accepteert dat je het goed hebt gedaan, des te groter is de kans van slagen. Denk er wel om: Als het je een dagje niet lukt, is het geen schande. Je mag ook wel eens een dagje rustig aan doen. Gewoon op het moment dat je het ‘vergeten’ bent, direct alsnog doen en stimuleer jezelf.

Kungfu is efficient en effectief werken aan het verbeteren van jezelf. Dat kun je alleen doen door zoveel mogelijk te leren begrijpen van jezelf en de dingen om je heen. Alleen maar leren stoten in de les is niet genoeg. Leren weren is ook niet genoeg. Het is begrijpen waarom bewegingen op elkaar passen en waarom bepaalde effecten tussen krachten plaatsvinden. Het is nog veel belangrijker jezelf te begrijpen. Als je vandaag jezelf begrijp, kun je morgen je kungfu al tien keer beter.

Probeer het en laat anderen weten hoe het gaat! Vaak stimuleert het anderen om ook mee te doen!